Η ταινία ΜΙΑ ΖΩΗ παρουσιάστηκε στο επίσημο πρόγραμμα του 21ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και η πρώτη δημόσια προβολή της έγινε στην κατάμεστη αίθουσα "Παύλος Ζάννας" του κινηματογράφου Ολύμπιον, στις 7 Μαρτίου 2019.

ΘΝΗΤΑ ΦΡΟΝΕΙΝ

Από τον Γιάννη Ν. Γακίδη

Ο συγγραφέας και σεναριογράφος Ντίνος Γιώτης έφτιαξε ένα ντοκιμαντέρ δοκίμιο πάνω στην αναπόφευκτη αντιπαράθεση του ανθρώπου με τον θάνατο. Ο θάνατος που έτσι κι αλλιώς ορίζει και καθορίζει, τι είναι ζωή. Έχει τοποθετήσει 16 ανθρώπους της διανόησης και της τέχνης μπροστά στην κάμερα, ενώ παράλληλα τρέχει και ένα κομμάτι δραματοποίησης, με εικόνες και λόγο voice over. Το δέσιμο ανάμεσα στον δοκιμιακό λόγο του αφηγητή, τον λόγο των διανοούμενων και των εικόνων εξαιρετική. Υπάρχει βέβαια μια συμπύκνωση λόγου, ωστόσο αφενός μεν είναι κατανοητή, αφετέρου η ροή του κάθε άλλου παρά κουραστική. Η απάντηση-λύση όπως μπορεί ο καθένας να καταλάβει δεν υπάρχει, αλλά ο δημιουργός καταλήγει στο μότο ζωής «θνητά φρονείν». Με απαρχή τον θάνατο γίνεται να προσπάθεια να οριστεί η ζωή και να αναζητηθεί το νόημά της.

Μπροστά από την κάμερα παρελαύνουν: Νίκος Κούνδουρος, Αδαμάντιος Πεπελάσης, Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Μανώλης Γλέζος, Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ο Γιάννης Διακογιάννης, Άλκη Ζέη, Γεώργιος Κασιμάτης, Σταμάτιος Κριμιζής, Ηλίας Μαριολάκος, Μπάμπης Μπίζας, Ευτύχης Μπιτσάκης, Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος, Λήδα Πρωτοψάλτη, Τόμας Σκοτ, Παναγιώτης Τέτσης. Με τον έναν ή άλλον τρόπο, κανείς εξ αυτών, στον απολογισμό ζωής δεν δηλώνει μετάνοια για τα πεπραγμένα του, τουναντίον εμμένει στη διαγραφείσα πορεία του. Το σίγουρο είναι, πως τελικά και παρά την όποια ανθρώπινη σοφία ως απόσταγμα εμπειρίας και μελέτης, ο θάνατος δεν κουλαντρίζεται. Μπορεί το «θνητά φρονείν» να σε κάνει πιο στανιαρισμένο, να αποτρέπει πράξεις ματαιοδοξίας, αλλά απαιτείται και η ψευδαίσθηση αθανασίας, τουλάχιστον για τα νιάτα. Εξάλλου η ζωή ως προετοιμασία θανάτου, κατά την Πλατωνική προσέγγιση, δεν είναι και ο καλύτερος οδηγός αισιοδοξίας. Βέβαια υπάρχει και η οπτική των θρησκειών που πουλάνε ελπίδα στο χρηματιστήριο της ζωής, αλλά τούτη δεν δείχνουν να την ασπάζονται οι πρωταγωνιστές της ταινίας. Άξια θέασης από κάθε άποψη, η πρώτη ταινία του Ντίνου Γιώτη.

(αναδημοσίευση από το Κέντρο Ερευνών και Μελετών για το Σινεμά, https://kemes.wordpress.com/2019/03/08)